Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΕΙ


Όλοι μας λίγο – πολύ έχουμε γευτεί την πικρή γεύση του χωρισμού. Ο χωρισμός είναι μια πικρόγλυκη ιστορία.

Για κάποιους είναι το τέλος του κόσμου, τους σκοτώνει, τους βυθίζει και προσπαθούν να πιαστούν από κάτι για να επανέλθουν στη ζωή. Δεν είναι λίγοι, εξάλλου, που αναφέρουν πως ο χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος.

Για κάποιους άλλους όμως ο χωρισμός είναι λύτρωση. Ανασαίνουν με μεγαλύτερη ευκολία, ανανεώνονται, ακολουθούν τα όνειρά τους και βρίσκουν κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που ήδη είχαν. Η μαύρη κουρτίνα τραβιέται και λούζονται στο φως.

Ο χωρισμός δε θέλει δύο, όπως η σχέση. Μετά την απομάκρυνση του ενός, ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του.

Σε ένα χωρισμό διακρίνεις για πρώτη φορά την ποιότητα του ανθρώπου που ήσουν μαζί. Βλέπεις για πρώτη φορά, σε εφαρμογή, στοιχεία του χαρακτήρα του και της προσωπικότητάς του, που εθελοτυφλούσες. Χαρακτηριστικά που δεν έκαναν ιδιαίτερη εμφάνιση όσο καιρό ήσασταν σε σχέση διότι πολύ απλά ήσασταν σε σχέση.

Παρόλα αυτά, καίριο σημείο εδώ είναι ότι όλα τα στοιχεία του συντρόφου μας φαίνονται από την αρχή ως το τέλος. Απλά εμείς δεν θέλουμε να τα δούμε. Εθελοτυφλούμε διότι δεν θέλουμε να μείνουμε μόνοι μας, δεν θέλουμε να χωρίσουμε ή  πιστεύουμε πως απλά είναι της φαντασίας μας.

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε να λένε «δεν ξέρω πως ήμουν με αυτόν τον άνθρωπο, δεν τον αναγνωρίζω, δεν ήταν έτσι» και άλλα. Τα έχουμε πει και ακούσει  όλοι μας.

Όμως δεν είναι έτσι διότι ο άνθρωπος δεν μεταμορφώνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Ήταν έτσι και είχαμε έκδηλα σημεία να τα καταλάβουμε απλά δεν θέλαμε.

Μιλώντας με παραδείγματα, θα αναφερθώ σε γυναίκες που έφυγαν από τη σχέση τους διότι βρήκαν άλλον άντρα. ( Δεν είναι λίγοι που αναφέρουν πως η γυναίκα είναι σαν την μαϊμού, αν δεν πιαστεί από το επόμενο κλαδί της , δεν αφήνει το προηγούμενο ).

Για να βρει κάποιον άλλον αυτή η γυναίκα είχε δώσει ερεθίσματα από πριν. Προφανώς η σχέση της δεν την κάλυπτε, ήθελε κάτι άλλο κ.α. Για να φτάσει να βρει τον επόμενο σύντροφο γινόταν προεργασία. Οπότε, ο σύντροφος δεν μπορεί να μην είχε προσέξει συχνές εξόδους της, αφορμές για συχνούς τσακωμούς, αλλαγή στο ντύσιμο και στο βάψιμο κ.α. Απλά δεν ήθελε να δώσει βάση και έμενε, μέχρι απλά να τον διώξει η σύντροφος του.

Ένα άλλο παράδειγμα, άντρες που φεύγουν από μια σχέση διότι βαρέθηκαν και αυτοί έχουν δώσει δείγματα από πριν. Συχνοί τσακωμοί, έξοδοι με φίλους, υποτιμήσεις, μειωμένο σεξ, ξενοκοιτάγματα κ.α.

Γι αυτό το λόγο, όλα φαίνονται από την αρχή αλλά και στη διάρκεια της σχέσης. Δεν είναι ανάγκη να χωρίσεις με άσχημο τρόπο για να καταλάβεις με τι είδους άνθρωπο ήσουν.

Φυσικά ο τρόπος που θα χωρίσεις σου δίνει όλη την εικόνα του ανθρώπου που ήσουν μαζί. Όταν ο/η σύντροφος σε χωρίσει και στη συνέχεια είναι με άλλο ταίρι μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, ή ήταν ήδη μαζί και σε χώρισε γι αυτό το λόγο και δεν στο είπε ή εσύ το κατάλαβες, προφανώς αυτό το άτομο δεν σε εκτίμησε και δεν σε αγάπησε πραγματικά ποτέ.

 Γιατί όταν αγαπάς, εκτιμάς τον άνθρωπο που είσαι μαζί. Αν δεν πηγαίνει η σχέση, του το λες και ξεκαθαρίζεις τη θέση σου. Δεν το αφήνεις να κυλήσει, να βρεις τον επόμενο και να τον αφήσεις. Το ίδιο ισχύει και για το άτομο που είναι εντάξει απέναντι στη σχέση του. Όταν δηλαδή βλέπεις ότι ο /η σύντροφος σου δεν είναι εκεί όπως θες και υποψιάζεσαι το τέλος, αναλαμβάνεις πρωτοβουλία και φεύγεις με αξιοπρέπεια και ψηλά το κεφάλι.

 Πέρα από αυτά, υπάρχουν και λίγοι ως ελάχιστοι άνθρωποι που τους χαρακτηρίζει η αξιοπρέπεια και χώρισαν με αξιοπρεπή τρόπο και χωρίς ψέματα και υποκρισίες. Ανέλαβαν το μερίδιο λήξης και αποχώρησαν χωρίς δράματα.  Γνωστοποίησαν τα θέλω τους αλλά και σεβάστηκαν και τα δικά σου. Μίλησαν ανοικτά και δεν κρύφτηκαν πίσω από φθηνές δικαιολογίες. Άνθρωποι δηλαδή ολόκληροι και πριν και στη πορεία αλλά και στο τέλος της σχέσης.

 Διότι ο χωρισμός θέλει ώριμους ανθρώπους, όχι ατελείς προσωπικότητες.  Ανθρώπους που επαναπαύονται σε μια σχέση διότι φοβούνται το μετά και το άγνωστο και με τη πρώτη ευκαιρία αν βρουν κάτι καλύτερο φεύγουν, ή άλλους που απλά μένουν στη σχέση μέχρι να μη μπορούν να φύγουν λόγω ηθικών φραγμών, κρατώντας σε στασιμότητα τη ζωή τους από το φόβο του καινούργιου.

 Αυτοί χάνουν το παιχνίδι. Διότι όταν είσαι μικρός μπορείς να επιλέξεις το μέλλον σου, αν όμως δεσμευτείς μετά δεν υπάρχει γυρισμός γιατί πάντα θα σε βαραίνει ένα διαζύγιο, ένα παιδί , υποχρεώσεις κ.α. Ποτέ δεν θα είσαι << ελεύθερος >>. Γι αυτό όταν είσαι ρισκάρεις και διαλέγεις το καλύτερο για σένα. Δηλαδή το σύντροφο που θες να είσαι για μια ολόκληρη ζωή και πλήρης ευτυχισμένος μαζί του. Όταν σε ενώσει η οικογένεια μαζί του να το θές και να είσαι ευτυχισμένος, σίγουρος, αλλά και περήφανος γι αυτή σου την επιλογή.

 Κλείνοντας, μη μένεις σε μια σχέση που δεν σε καλύπτει ή έχει ξεθωριάσει. Μη περιμένεις από το σύντροφό σου να την τερματίσει με το χειρότερο τρόπο. Ανέλαβε την πρωτοβουλία, ξεκαθάρισε τη θέση σου και φύγε. Μη φοβάσαι το άγνωστο διότι εκεί μπορεί να είναι η ευτυχία σου. Γιατί να δεσμευτείς με κάτι που δε σε καλύπτει απόλυτα και να μην δώσεις τόπο και ευκαιρία στην ευτυχία! Εκεί που φοβόμαστε να πάμε, είναι και τα καλύτερα και ομορφότερα μέρη.

ΑΝΘΗ  ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

 

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη
ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ NEWS