Αγαπητοί αναγνώστες,με μεγάλη μας χαρά σας ανακοινώνουμε πως για το επόμενο χρονικό διάστημα θα σας κρατάμε συντροφιά με το επικό έργο του Τάκι Τζίβα 'Ξενητειά'" το γλυκό δηλητήριο. Λόγω έλλειψης χώρου θα δημοσιεύευται σε συνέχειες .
Τον δρόμο τον αλαργινό, σαν πάρεις μην ξεχάσεις αγαπημένα πρόσωπα, πίσω σου πως αφήνεις… Έφυγες και είπες σύντομα, μάννα μου θα γυρίσω μην κλαις και μην πικραίνεσαι, δεν θα σας λησμονήσω....................
Με ένα καράβι όνειρα
και μια βαλίτσα ελπίδες
ν’αγγίξω θέλησα καημέ
του ήλιου τις αχτίδες
«Σ’αφήνω γεια μανούλα μου
δεν θέλω να λυπάσαι
μαζί σου θ’άμαι γρήγορα
θέλω να το θυμάσαι…
Και συ γλυκέ πατέρα μου
που μόνος θ’απομείνεις
κουράγιο στη μανούλα μου
καθημερινά να δίνεις
Είναι ο πόνος σας βαθύς
το βλέπω και το νοιώθω
μα μες στην θύμηση βαθιά
τον πόνο σας θα κλώθω.
Η φτώχεια και ο παιδεμός
με διώχνει μακριά σας
να φύγω να ξενιτευτώ
από την αγκαλιά σας
Αφήνω ,Γειά… φτωχοί γονείς
και μαυροφορεμένοι
που ο χαμός των σπλάχνων σας
βαριά κατάρα εγένει.
Και συ φεγγάρι μου χλωμό
το φως σου απόψε κρύψε
και στης πληγής μου την τομή
το πρόσωπό σου σκύψε…
Πες μου γι’αυτήν την ξενητειά
πως είναι και πως μοιάζει
κι αν έχει γάργαρο νερό
για κείνον που στενάζει..
Αν έχει δάση και βουνά
πουλιά να κελαηδάνε
και παπαρούνες κόκκινες
μαγεία να σκορπάνε..
Κι αν είναι ο ήλιος της ζεστός
μες την καρδιά να μπαίνει
ν’αφήνει την έρημη ψυχή
λίγο ν’ανασαίνει
Κι αυτό θλιμμένα εγέλασε
και ποιο χλωμό εγίνει
χάθηκε μες στα σύννεφα
εξήγηση δεν δίνει…
Όλα θλιμμένα γύρω μου
απόψε που θα φύγω…
Τα μάτια μου εβούρκωσαν
τα χείλη μου ανοίγω…
«Θεέ μου δώσ’μου δύναμη
στο χωρισμό ν΄αντέξω
προτού να έρθει η χαραυγή
να φύγω να μισέψω…
------
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Δημοσίευση σχολίου