Αναγνώστρια: Η απώλεια ενός παιδιού είναι ένας πόνος βαθύς

Δεν είναι μόνο η αίσθηση της απώλειας του δικού σου ανθρώπου, αλλά και μία πράξη η οποία παραβαίνει τη φυσιολογική έκβαση της ζωής το να χάσει ένας γονιός πρώτος το παιδί του.

Η απώλεια ενός παιδιού είναι ένας πόνος βαθύς, ασύγκριτος, αδιαπέραστος. Ακόμα και αν η φυσική συνέχεια της ζωής υπάρξει, ακόμα και ο γονιός που βιώνει την απώλεια καταφέρει να ισορροπήσει, πάντα μέσα στην καρδιά του αυτό το γεγονός θα υπάρχει σαν ένα αγκάθι.

Ένα παιδί που δίνει μία μάχη με μακροχρόνια ασθένεια, δίνει το περιθώριο στο γονιό να προετοιμαστεί αλλά και να συμβιβαστεί με το επερχόμενο τέλος σε αντίθεση με ένα παιδί το οποίο μπορεί να χαθεί εντελώς αδόκητα και ξαφνικά, πχ, σε ένα τροχαίο.

Η συμπεριφορά των ανθρώπων οι οποίοι είναι οι φίλοι και οι γνωστοί της οικογένειας, θα συμβάλλει σημαντικά στη συναισθηματική καταπράϋνση του ψυχικού πόνου. Πώς μπορεί να συμπεριφερθεί κάποιος σε έναν γονιό ο οποίος έχει έρθει αντιμέτωπος με ένα τόσο τραγικό γεγονός;

Είναι σημαντικό να μην πιέζουμε κάποιον με ερωτήσεις, αλλά να του δίνουμε το χώρο και το χρόνο ώστε να εκφραστεί εκείνος ελεύθερα και χωρίς να αισθάνεται πως ‘’πνίγεται’’. Αν ο άνθρωπος μας δείξει πως έχει ανάγκη την αγκαλιά, πως θέλει να μας μιλήσει για αυτό που περνάει, μόνο τότε γινόμαστε και εμείς εκδηλωτικοί και προσιτοί.

Δεν είναι ούτε η ώρα για να τον παρηγορήσουμε με σκέψεις του τύπου ‘’θα κάνεις άλλα παιδιά’’ ή ‘’θα ζήσεις ξανά καινούργια πράγματα’’. Η απώλεια ενός παιδιού αποτελεί ένα απύθμενα σκληρό και επίπονο γεγονός, για το οποίο απαιτείται το πέρας ενός χρονικού διαστήματος ώστε ο άνθρωπος να συνηθίσει και να αποδεχτεί μία καινούργια πραγματικότητα.

Ακόμα και αυτός ο κατακλυσμός από ενδιαφέρον μπορεί εκείνη τη στιγμή για τον άνθρωπο που πενθεί να είναι ψυχοφθόρος. Ακόμα και με ωθεί το πραγματικό μου ενδιαφέρον και η αγάπη για τον άλλον, είναι καλό μην τον πιέζω με ερωτήσεις και υποδείξεις.

Ο θάνατος είναι ένας γεγονός το οποίο επηρεάζει περισσότερο τους ανθρώπους που μένουν πίσω παρά τον άνθρωπο που φεύγει. Κανένας γονιός δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ το παιδί που έχασε, αλλά θα συνεχίσει ο ίδιος να βιώνει μία πορεία ζωής ο οποία θα κρατήσει μέσα της τη μορφή του παιδιού σαν μία γλυκιά ανάμνηση.

ΜΑΡΙΑ Σ.