Tο οικιστικό δίκτυο της Πελοποννήσου στα χρόνια της επανάστασης (χάρτες)






Ο Μουσουλμανικός πληθυσμός της Πελοποννήσου πριν την Επανάσταση

Ο χάρτης αποτυπώνει την κατανομή του μουσουλμανικού πληθυσμού της Πελοποννήσου ανά επαρχία (σημειώνεται σχηματικά η πρωτεύουσα κάθε επαρχίας, αλλά και οι βασικοί θύλακες μουσουλμανικού πληθυσμού όπως καταγράφονται στην πηγή, Λάλας και Μπαρδούνια), βάσει του στατιστικού σημειώματος που συνέταξε ο Νικόλαος Πονηρόπουλος προς τον Καποδίστρια το 1828.





Πηγή: Ε. Γ. Πρωτοψάλτης, «Περί του Πληθυσμού και της εγγείου κτήσεως εν Πελοποννήσω προ και μετά την Επανάστασιν 1821», Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά, 6 Αθήνα (1962), σ. 145-148.
Χάρτης 4
Πληθυσμιακή Κατανομή οικισμών

Στο χάρτη αποτυπώνονται όσοι ταυτισμένοι χωρικά οικισμοί της Πελοποννήσου κατοικούνταν από πληθυσμό μέχρι 100 κατοίκους. Ο αριθμός αντιστοιχεί περίπου στο μισό (1000 θέσεις) του συνόλου των οικισμών της Πελοποννήσου που καταγράφονται την περίοδο αυτή.





Πηγή: Jean-Baptiste-Geneviève-Marcellin Bory de Saint-Vincent, Expédition Scientifique de Morée, Section des Sciences Physiques, Géographie, Tome II – 1re Partie, Paris-Strasbourg, A la librairie de F. G. Levrault, 1834.
Χάρτης 5
Αξιόλογοι Οικισμοί

Ο τίτλος του χάρτη περιγράφει την καταγραφή μιας σειράς οικισμών που περιλαμβάνονται στις πληθυσμιακές τεκμηρώσεις της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής του Μοριά και φέρουν το προσδιοριστικό Considérables et réputés bourgs. Πρόκειται για σημαντικά πληθυσμιακά, οικιστικά και παραγωγικά κέντρα που εντοπίζονταν, κυρίως, στον ορεινό χώρο της Πελοποννήσου.





Πηγή: Jean-Baptiste-Geneviève-Marcellin Bory de Saint-Vincent, Expédition Scientifique de Morée, Section des Sciences Physiques, Géographie, Tome II – 1re Partie, Paris-Strasbourg, A la librairie de F. G. Levrault, 1834.
Χάρτης 6
Εγκαταλελειμμένοι Οικισμοί

Στο χάρτη αποτυπώνονται οικισμοί που η ύπαρξή τους τεκμηριώνεται την περίοδο της Επανάστασης, οι οποίοι εμφανίζονται για τελευταία φορά στην κρατική απογραφή πληθυσμού που πραγματοποιήθηκε το 1940. Οι παραπάνω θέσεις σήμερα αντιστοιχούν σε αγροτικές θέσεις, ερείπια οικισμών και τοπωνύμια.





Πηγή: Δεδομένα από την έρευνα «Το Οικιστικό Δίκτυο της Πελοποννήσου στα χρόνια της Επανάστασης».
Χάρτης 7
Μετονομασίες Οικισμών

Τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους ακολούθησε μια διαδικασία μετονομασιών οικισμών που εντοπίζεται ήδη από το 1833 και φτάνει μέχρι σήμερα. Οι παραπάνω μετονομασίες άλλαξαν τον ονοματολογικό χάρτη των τοπωνυμίων της Πελοποννήσου των χρόνων της Επανάστασης. Στο χάρτη αποτυπώνεται η χωρική κατανομή όσων οικισμών μετονομάστηκαν το 1927 (χρονιά με το μεγαλύτερο αριθμό μετονομασιών στην Πελ/σο).





Πηγή: Βάση δεδομένων της ιστοσελίδας του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών Μετονομασίες Οικισμών της Ελλάδας 19ος-21ος αιώνας http://settlement-renames.eie.gr/.
Copyright 2021 - Ινστιτουτο Ιστορικων ΕρευνωνΕθνικο Ιδρυμα Ερευνων

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη