Γράφει η Βασιλική Ντάσση
Πριν από 3 χρόνια, στην ηλικία των 90, ο κυρ Βαγγέλης ο Τσάκωνας μας ζήτησε να τον συνοδεύσουμε στην κορυφή του Αρτεμισίου, στην Αργολίδα. Είχε να πάει 77 χρόνια (!) μας είπε και ένοιωθε μια τεράστια επιθυμία. Το βουνό που έμεινε σαν τσοπανάκος το καλοκαίρι του ’45 τον καλούσε και πάλι κοντά του.
Μετά από αρκετή σκέψη τότε από πλευρά μας, κινήσαμε για κορυφή την οποία και κατέκτησε αβίαστα!
Πριν από μια εβδομάδα, στα 93 του, μας ξαναείπε: “Tο άλλο Σάββατο κανονίστε να πάμε πάλι πάνω”.
Το μυαλό και η καλή του φίλη, η λογική, άρχισαν να μας κάνουν κουβέντα: Έχουν περάσει 3 χρόνια, μεγάλωσε πια, οι αντοχές του δεν θα είναι ίδιες…
Η καρδιά όμως είχε το δικό της επιχείρημα και μας ψιθύρισε: Η επιθυμία είναι δύναμη και η πραγμάτωσή της μας κράτα ζωντανούς.
Άλλωστε σκεφτόμασταν (για να παίρνουμε κουράγιο) συνεχίζει τον ίδιο τρόπο ζωής: Πηγαίνει καθημερινά για μπάνιο χειμώνα-καλοκαίρι και από περπάτημα κάθε μέρα κάμποσα χιλιόμετρα.
Τελικά η καρδιά νίκησε την λογική και κινήσαμε για κορυφή.
Αυτή τη φορά, μαζί με τους καλούς φίλους του, χειμερινούς κολυμβητές, τον Δημήτρη, τον Γιάννη και την όμορφη Ευγενία, πήραμε το δυτικό μονοπάτι από Κρεμαστό και σε λιγότερο από 2 ώρες φτάσαμε κορυφή! Βαγγέλης Τσάκωνας στην κορυφή του Αρτεμισίου
Ευτυχής και ακούραστος ο κυρ Βαγγέλης μάς είχε μια έκπληξη: Από το σακίδιό του έβγαλε μια φλογέρα και μας έπαιξε τον σκοπό εκείνο που σχεδόν 80 χρόνια πριν έπαιζε μικρό παλικαράκι στις ατελείωτες μοναχικές ιερές εκείνες ώρες που ο άνθρωπος γίνεται ένα με την φύση και την ύπαρξη του…
Χαρούμενος που τα κατάφερε και αφού δώσαμε υπόσχεση για του χρόνου πάλι “πρώτα ο Θεός” μοιράστηκε το μυστικό του: φαγητό και ποτό με μέτρο. Περπάτημα, κολύμπι και αγάπη για τη φύση χωρίς όριο.
Δημοσίευση σχολίου