Ανάρτηση Γεωργίας Παναγοπούλου
15 Απριλίου Παγκόσμια ημέρα Τέχνης…
και...τρία χρόνια χωρίς το Δημήτρη Ταλαγάνη.... χωρίς τον Τριπολίτη, σπουδαίο ζωγράφο και αρχιτέκτονα, που πέρασε στην ιστορία.
Έφυγε στις 15 Απριλίου 2021 από τη ζωή, χτυπημένος από τον κορωνοϊό, σε ηλικία 76 ετών, δημιουργώντας μεγάλο κενό στον κόσμο της εικαστικής τέχνης. Στα 50 χρόνια της περιπετειώδους όσο και γοητευτικής διαδρομής του, διακονώντας την Αρχιτεκτονική, την Τέχνη και την Αρκαδική καταγωγή του, δημιούργησε έργα ελληνικά-σύμβολα και ιδέες, με πάνω από 90 ατομικές εκθέσεις των έργων του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μέσα από τα οποία προβάλλει πάντα και τιμά την Ελλάδα.
Ο Δημήτρης Ταλαγάνης υπήρξε αντιπρσωπευτικός πρεσβευτής του πολιτισμού και της τέχνης της Ελλάδας στο εξωτερικό. Είχε γεννηθεί το 1945 στην Τρίπολη της Αρκαδίας.
Σπούδασε με υποτροφία στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας και το 1971 πήρε δίπλωμα και μάστερ αρχιτεκτονικής. Επίσης έλαβε το πρώτο βραβείο για το σχεδιασμό του Νέου Μουσείου Λένιν. Η μελέτη αυτή εκτέθηκε για ένα χρόνο στην έκθεση των επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης, στην οποία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Το 1970 επίσης διακρίθηκε στην παγκόσμια έκθεση OSAKA EXPO 1970 για το σχεδιασμό μιας πόλης 40.000 κατοίκων. Το 1971 πραγματοποίησε μια μελέτη εκμετάλλευσης του Φαληρικού όρμου, όπου πρότεινε την κατασκευή του Νέου Αθηναϊκού Θεάτρου.
Το 1971 άρχισε επίσης να ζωγραφίζει. Η πρώτη του έκθεση ζωγραφικής ήταν στο στο salon d'automne του Grand Palais des Champs Élysées στο Παρίσι το 1973. Η δουλειά αυτή ήταν εμπνευσμένη από τον Γιώργο Σεφέρη. Συνεργάστηκε με τον Γάλλο συγγραφέα και σκηνοθέτη Ζακ Λακαριέρ για να ανεβάσουν το έργο Ρωμιοσύνη του Γιάννη Ρίτσου. Επίσης πραγματοποιήθηκε έκθεση με έργα του το 1974 στο Foyer Royal de l' Odéon. Τον Αύγουστο του 1974 γύρισε στην Ελλάδα, όπου συνέχισε να εργάζεται ως αρχιτέκτονας. Επίσης, άρχισε να εκθέτει έργα του σε διάφορες εκθέσεις στην Ελλάδα. Το 1987 εκθέτει τα έργα του στο Μητροπολιτικό Μουσείο του Τόκιο.
Καλλιτέχνης διεθνούς ακτινοβολίας και ταυτόχρονα πολίτης του κόσμου, που κατάφερνε να ενσωματώνει στα έργα του εικόνες, έννοιες και μηνύματα από διαφορετικές εποχές προκειμένου να εκφράσει σύγχρονους προβληματισμούς, με διαρκή και ακούραστη ερευνητική διάθεση και ταγμένος διαχρονικά στην υψηλή έννοια «άνθρωπος». Ενεργός μέχρι το τέλος της ζωής του, δεν σταματούσε λεπτό να δημιουργεί, να σκέπτεται και να προετοιμάζει νέα σχέδια, τα οποία ανυπομονούσε να μοιραστεί με το κοινωνικό σύνολο. Τελευταία καλλιτεχνική έμπνευση αλλά και βαθιά επιθυμία του ήταν η δημιουργία, στην Πλατεία Άρεως της γενέτειάς του, της Τρίπολης, ενός μεγάλων διαστάσεων Μνημείου αφιερωμένου στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. https://www.typospeiraiws.gr/%CE%BF-%CE%B4%CE%B7%CE%BC.../
Δημοσίευση σχολίου