ο σύλλογος μας προσπαθώντας να αποσαφηνίσει και με μοναδικό σκοπό να συνεισφέρει στην ορθολογική διαχείριση και την προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων του Μαινάλου απάντησε στο απο 14/7/2025 έγγραφο του Δασαρχείου Βυτίνας.
Επισυνάπτουμε τα έγγραφα συνομιλίας που ο σύλλογος μας είχε με το Δασαρχείο Βυτίνας για τα έργα οδοποιίας στο Μαίναλο .
ΠΡΟΣ: ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΒΥΤΙΝΑΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΑΡΚΑΔΙΑΣ, ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΔΗΜΟΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ, ΔΗΜΟΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ. ΘΕΜΑ: EΡΓΑ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΜΑΙΝΑΛΟ
Aξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι,
Επειδή πληροφορηθήκαμε ότι εκτελούνται έργα οδοποιίας στο Μαίναλο, θα παρακαλούσαμε να μας ενημερώστε σχετικά με τα εξής: 1. Ποια είναι η σκοπιμότητα τσιμεντόστρωσης - σφράγισης του χωμάτινου οδικού δικτύου στη θέση Κανελάκια - Βλάχικα; 2. Ποιο το κόστος του ως άνω έργου; 3. Υπάρχει Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων; 4. Έγινε έγκαιρη ανάρτηση και διαβούλευση με την κοινωνία και τους φορείς και πότε; 5. Πόσα χιλιόμετρα τσιμεντοποίησης του βουνού προβλέπονται και σε ποιες ακριβώς θέσεις; 6. Έχει ληφθεί υπ΄όψιν ότι το ως άνω έργο καταστρέφει [χωμάτινο] τμήμα τού, πιστοποιημένου από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πεζοπόρων [Εuropean Ramblers Association (ΕRA)], μονοπατιού Menalon Trail; Αναμένοντας τις απαντήσεις σας,
Με τιμή Το Δ.Σ. του ΣΑΟΟ
ΠΡΟΣ: ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΒΥΤΙΝΑΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΑΡΚΑΔΙΑΣ, ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΔΗΜΟΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ, ΔΗΜΟΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ. ΘΕΜΑ: AΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΑΣΑΡΧΕΙΟΥ ΒYΤΙΝΑΣ ΣΧΕΤ.: ΤΟ ΑΠΟ 14/07/2025 EΓΓΡΑΦΟ ΣΑΣ
Αξιότιμη κυρία Δασάρχη,
Λάβαμε τις από 14/07/2025 απαντήσεις σας στα από 08/09/2025 ερωτήματά μας σχετικά με το ζήτημα της τσιμεντοποίησης δασικών οδών ή τμημάτων αυτών στο Δυτικό Μαίναλο. Κατ’ αρχάς τα ερωτήματά μας δεν είχαν καταγγελτικό χαρακτήρα, όπως λανθασμένα θεωρήσατε. Επί των διευκρινίσεων σας και με μοναδικό σκοπό να συνεισφέρουμε στην ορθολογική διαχείριση και την προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων του Μαινάλου επισημαίνουμε τα εξής: 1. H υφιστάμενη δασική οδός Kανελάκια - Bλάχικα - Ράδου συντηρείται απρόσκοπτα 60 τουλάχιστον χρόνια χωρίς καμία αλλαγή του χωμάτινου χαρακτήρα της. Η φετινή δυνατότητα αξιοποίησης των χρημάτων του προγράμματος ΑΝΤΙΝΕRO, μεταξύ άλλων και για αποκατάσταση της βατότητας δασικών δρόμων, δεν πρέπει να οδηγεί στην τσιμεντοποίηση των 2.105 μ. σε σύνολο 4.500 μ. του ως άνω δασικού δρόμου. Αυτό δεν αποτελεί τοπική παρέμβαση αλλά γενικευμένη, τρόπον τινά, σφράγιση της προϋπάρχουσας φυσικής επιφάνειας. Οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι όσο θα διατίθεται το ’’μάνα εξ ουρανού’’ των χρηματοδοτήσεων αυτές υποχρεωτικά πρέπει να διοχετεύονται σε ασφαλτοστρώσεις και τσιμεντοστρώσεις του χωμάτινου δασικού δικτύου. Εύκολη, ακριβή και καθόλου προορατική επιλογή, καθότι σαλπίζει το σύνθημα της αντικατάστασης του χωμάτινου τάπητα των δασικών δρόμων είτε με οπλισμένο σκυρόδεμα είτε με άσφαλτο, δηλαδή σφράγιση των φυσικών επιφανειών με τεχνητά υλικά. Η λογική αυτή δεν συνάδει με τη διατήρηση και την προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων και της αδιατάρακτης εικόνας του Μαινάλου ως φυσικού τοπίου ιδιαίτερου κάλλους, αλλά τείνει να το μετατρέψει σε αστικοποιημένο δίκτυο γρήγορης και εύκολης πρόσβασης πάσης φύσεως οχημάτων. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις [αν μάλιστα πάρουν γενικευμένη μορφή], αυξάνουν την όρεξη και την προσδοκία μετατροπής του δασικού και οικολογικού χαρακτήρα των ημιορεινών λιβαδιών και ξέφωτων του δάσους, από χώρους άσκησης παραδοσιακών και ήπιων παραγωγικών δραστηριοτήτων [γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία, υλοτομία, αναψυχή κ.λπ.] σε ‘’αξιοποιήσιμα’’ πλέον φιλέτα προς οικοπεδοποίηση - οικοδόμηση. Πρώτο βήμα για την καταστροφική για το Μαίναλο οικοπεδοποίηση, την αλλαγή των χρήσεων γης και τον κατακερματισμό των οικοσυστημάτων είναι η δημιουργία συνθηκών εύκολης, γρήγορης, οικονομικής και απρόσκοπτης πρόσβασης οχημάτων, υλικών και εξυπηρετήσεων. Δηλαδή, η διάνοιξη νέων αχρείαστων δασικών δρόμων και η ασφαλτόστρωσή τους. Πολλώ δε μάλλον διότι το Δυτικό Μαίναλο στερείται θεσμικού πλαισίου προστασίας του τοπίου και της βιοποικιλότητας που θα το θωράκιζε από την παράλογη, για έναν τόσο σημαντικό βιότοπο, εκτός σχεδίου δόμηση και την λαίλαπα των ΒΑΠΕ. Γιατί, άραγε, αυτή η αβελτηρία; 2. H γενίκευση αυτού του μοντέλου τσιμεντοποίησης των δασικών οδών θα οδηγούσε σε υποβάθμιση του εναλλακτικού οικοτουρισμού για περίπατο και ορεινή ποδηλασία. Μάλιστα αρκετά τμήματά τους χρησιμοποιούνται ως μονοπάτια ορεινής πεζοπορίας, με σπουδαιότερο το διεθνώς αναγνωρισμένο και πιστοποιημένο Μenalon Τrail. 3. Mε τις χρηματοδοτήσεις αυτές θεωρούμε ότι: α]. Θα μπορούσαν να καθαριστούν και να βελτιωθούν πολλοί περισσότεροι δασικοί δρόμοι δεκάδων χιλιομέτρων. β]. Να βελτιωθούν ακόμα και με τσιμεντοστρώσεις τα παράπλευρα χαντάκια παροχέτευσης των ομβρίων υδάτων. γ]. Να γίνουν μικρά τεχνικά έργα απομάκρυνσης αυτών των υδάτων με εγκάρσιους υπογείους οχετούς στις παρακείμενες χαράδρες. δ]. Να γίνουν αναδασώσεις ως έργα αντιπλημμυρικά, εμπλουτισμού του τοπίου και της βιοποικιλότητας, αύξησης του ξυλαποθέματος, δέσμευσης του CO 2, βελτίωσης του μικροκλίματος και, επομένως, δι’ όλων αυτών μείωσης των ξηροθερμικών παραγόντων που οδηγούν στην αύξηση του κινδύνου πυρκαγιάς. ε]. Να καθαριστούν και να σημανθούν τα δασικά μονοπάτια που, εκτός των άλλων, λειτουργιών αναψυχής και οικοανάπτυξης διευκολύνουν τη γρήγορη πρόσβαση πεζοπόρων δασοκομάντος και την ανάπτυξη δικτύου σωλήνων πυρόσβεσης.
4. Αναδασώσεις στο Νοτιο - Δυτικό Μαίναλο, των 30.000 στρεμμάτων της πυρκαγιάς του 2000, έχουν να γίνουν από το 2002. Η εικόνα του και η λειτουργία τους ως πνεύμονα, ως τοπίου και ως οικοσυστήματος είναι τραγική, με σχεδόν μηδενική φυσική αναγέννηση. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το επαπειλούμενο έγκλημα της εγκατάστασης ενός απέραντου δάσους 54 ανεμογεννητριών ύψους 200 μέτρων [στις αφανισμένες κορυφές Λίμνες, Μπλεσίβος, Ζιώτης, Λιβαδάκια, Σπανίτσα, Διακόπι, Ντόμπριτσα, Ψαροβούνι κ.λπ.] δεν σχετίζεται με αυτήν την απαράδεκτη καθυστέρηση των αναδασώσεων, για την οποία, βεβαίως, δεν ευθύνεται κατ’ ανάγκην το Δασαρχείο. Το σαθρό επιχείρημα ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας επιτρέπει την εγκατάσταση ΑΠΕ και στα δασωμένα και στα καμένα [κατά παράβαση και καταστρατήγηση του άρθρου 117 του Συντάγματος] δεν αναιρεί τη βεβαιότητα ότι σε ένα δασωμένο και αναδασωμένο βουνό δεν θα τολμούσαν τα κοράκια να πλησιάσουν! Αλλά, φυσικά, χρειάζoνται κότσια για τέτοιους αγώνες, για τέτοια οράματα και πράξεις.
Η διαβούλευση, λοιπόν, και η καλόπιστη συζήτηση με τους φορείς της ενεργούς κοινωνίας είναι πάντα χρήσιμη κυρία Δασάρχη, παρόλο ότι πράγματι τυπικά δεν απαιτείται για το έργο ANTINERO. Σε κάθε περίπτωση τα εκτελούμενα έργα [ένα τουλάχιστον μέρος αυτών] αποτελούν κακό προηγούμενο. Στέλνουν σε κάθε κατεύθυνση το λάθος μήνυμα ότι η σφράγιση του φυσικού ανάγλυφου με σκληρούς τεχνητούς τάπητες είναι πλέον κανόνας και μόνιμο μοντέλο διαχείρισης ενός ζωντανού, ακμαίου και αδιατάρακτου δασικού τοπίου. Παρεμπιπτόντως, επισημαίνουμε τα ανεξέλεγκτα σκουπίδια που εναπομένουν στους χώρους των υλοτομιών και τις καταστροφές που προξενούνται στα σηματοδοτημένα μονοπάτια από τις πτώσεις υλοτομούμενων δένδρων και το ξεκλάρισμά τους. Με τη βεβαιότητα ότι θα εκλάβετε τις επισημάνσεις μας ως εποικοδομητικές και όχι ως καταγγελτικές, τελούμε εν αναμονή των ενεργειών σας και τώρα και στο μέλλον.
Με τιμή. Το Δ.Σ. του ΣΑΟΟ
Απάντηση Δασ. Βυτίνας Στο Απο 8-7-2025 Ερώτημα ΣΑΟΟ by Valia Abatzi on Scribd
Δημοσίευση σχολίου